اخبار

یاد و نام فردوسی بزرگ که روز پاسداشت زبان فارسی به نام اوست گرامی باد.

ایران سرزمین مهر و ایمان، سرزمین آفتاب و روشنایی، سرزمین عشق و عرفان، از دیرباز صحنۀ حوادث بی‌شماری بوده است. این هوّیت ملّی و ایرانی بوده که آن را در برابر این حوادث زنده و پابرجا نگه داشته است. این هویّت در بستر زبان فارسی است که رنگ می‌گیرد و می‌بالد.

به‌راستی که سبب رواج و رونق زبان فارسی را می‌باید در جایی از روح و روان زیبایی‌جوی و زیبایی‌پرست آدمی سراغ گرفت، ورنه این همه کامگاری زبان فارسی را در گستره‌ای بدین وسعت چگونه می‌توان توضیح داد؟

احسان شکراللهی گفت: ایران و هندوستان دو کشور همجوار هستند و درهم تنیدگی میراث مشترک ایران و هند است و این هم‌ریشگی پیشینه کهنی دارد. این دو تمدن و دو فرهنگ جدا از هم نیستند و در روزگار کنونی، جغرافیا ما را از هم جدا کرده است.

نخستین پیکره فعل مرکب زبان فارسی توسط پژوهشگر پسادکتری زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ارائه شد.

زبان مساله مهمی است و اهمیت آن با هویت ملی و حتی امنیت ملی گره خورده است. هرچه شناخت زبان و تاریخ آن بیشتر باشد، توجه به آن و مراقبت از آن هم بیشتر خواهد شد.

محمدعلی اسلامی ندوشن معتقد بوده است: نبوغ ایرانی، وطن طبیعی خود را در زبان فارسی یافت. به کمک و از طریق آن بود که جانشینی برای امپراتوری سیاسی از دست رفته یافت شد. گستردگی فرهنگی ایران جانشین امپراتوری شاهنشاهی شد، بی‌درنگ زبان فارسی وارد میدان و به‌عنوان دومین زبان عالم اسلام شناخته شد.

دست‌نویسی که متعلق به سدۀ ۱۷ میلادی است، نشان می‌دهد فارسی به‌مدت چند قرن زبان رسمی هندوستان بوده است.

سجاد آیدنلو که معتقد است زبان فارسی و ادبیات آن هرگز از بین نخواهد رفت، درباره نگرانی برای زبان فارسی و همچنین زبان‌های قومی می‌گوید: اگر نگاه ما نگاهی تعادلی و علمی باشد، جای هیچ نگرانی نیست.

مهدی نجفی، دبیر کارگروه شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی: زبان فارسی پایگاه و جان پناه ایرانیان است. آنچه در درازنای تاریخ وجه تمایز ایرانیان از سایر مسلمانان بوده، و کمک کرده تا ساکنان سرزمین خیام، هویت ملی و قومی خود را بر بنیاد آن برافراشند؛ زبان فارسی از یک سو و تاریخ با شکوه ایران زمین از سویی دیگر است.